ខ្ញុំប្រហែលជានឹងបោះបង់បំណងប្រាថ្នាបន្តការសិក្សានៅសាកលវិទ្យាល័យ ហើយទៅរៀនជំនាញមួយផ្សេងវិញ ព្រោះខ្ញុំគ្មានលទ្ធភាពទៅបង់សាលា ដែលមានតម្លៃខ្ទង់ពាន់ដុល្លារក្នុងមួយឆ្នាំនោះទេ។” ហើយខ្ញុំក៏មានបំណងចង់លក់ថែបប្លែតដែលជាអំណោយរបស់លោកនាយករដ្ឋមន្រ្តី ហ៊ុន សែន យកទៅលក់ដើម្បីបន្តការសិក្សារបស់នាង
ហើយខ្ញុំក៏មានបំណងចង់លក់ថែបប្លែតដែលជាអំណោយរបស់លោកនាយករដ្ឋមន្រ្តី ហ៊ុន សែន យកទៅលក់ដើម្បីបន្តការសិក្សារបស់នាង”។ នេះជាសំដីរបស់យុវតីម្នាក់ ឈ្មោះ យុន ស្រីកែវ ជាសិស្សឆ្នើមជាប់និទ្ទេស A សម្រាប់ការប្រលងសញ្ញាបត្រមធ្យមសិក្សាទុតិយភូមិចំណេះទូទៅ និងបំពេញវិជ្ជា នាសម័យប្រឡង ថ្ងៃទី២៤ ខែសីហា ឆ្នាំ២០១៥នេះ។ នាងជាសិស្សទី១ ដែលប្រឡងជាប់និទ្ទេសA នៅវិទ្យាល័យហ៊ុនសែនឈូក។ នាងមានប្អូនស្រីម្នាក់រៀនថ្នាក់ទី២ ហើយបច្ចុប្បន្ននាងមានទីលំនៅភូមិត្រពាំងបឹង ឃុំត្រមែង ស្រុកឈូក ខេត្តកំពត។
ចំនែកយុវតីម្នាក់ទៀតឈ្មោះ អ៊ិត ស្រីនប់ ដែលពិការដៃទាំងសងខាងវិញក៏បានអំពាវនាវរកការជួយឧបត្ថម្ភ ដល់រូបនាង ដើម្បីអាចមានលទ្ធភាព បន្តការសិក្សានៅមហាវិទ្យាល័យផងដែរ។ នាងជាកូនកសិករ ដែលមានជីភាពក្រីក្រមានវ័យ ១៩ឆ្នាំ រស់នៅភូមិពាមជំនិក ឃុំកំពង់ហ្លួង ស្រុកពញាឮ ខេត្តកណ្តាល និងបានជាប់ការប្រលងសញ្ញាបត្រមធ្យមសិក្សាទុតិយភូមិចំណេះទូទៅ និងបំពេញវិជ្ជា ដោយទទួលបាននិទ្ទេស E ។
រីឯយុវតីម្នាក់ទៀតឈ្មោះ បាត់ កូលាប រស់នៅភូមិព្រៃវែង ឃុំគំរូ ស្រុកថ្មពួក ខេត្តបន្ទាយមានជ័យ ដែលបានប្រលងជាប់និទ្ទេស D ក្នុងឆ្នាំនេះដែរនោះ ក៏បានអំពាវនាវឲ្យមានការជួយឧបត្ថម្ភដល់នាងឲ្យរៀនបន្តផងដែរ។ អ្នកដែលបានបញ្ចេញយោបល់ក្នុងបណ្តាញសង្គមហ្វេសប៊ុកបានលើកឡើងថានាងជាកូនល្អ និងជាក្មេងស្រីល្អក្នុងភូមិ ហើយពួកគេក៏សូមឲ្យអង្គការផ្សេងៗ និងរដ្ឋាភិបាលជួយផ្គត់ផ្គង់ឲ្យនាងបានរៀនសូត្របន្តផង។
ថ្វីត្បិតតែយុវតីទាំងបីរូប ខ្លះមានកាយសម្បទាគ្រប់គ្រាន់ និងខ្លះមិនមាន តែអ្វីដែលពួកគេសម្រេចបានគឺភាពជោគជ័យមួយក្នុងជីវិតរបស់ពួកគេដោយអាចប្រលងជាប់សញ្ញាបត្រមធ្យមសិក្សាទុតិយភូមិចំណេះទូទៅ និងបំពេញវិជ្ជា ឋិតក្នុងដំណាក់កាលកែទម្រង់ដ៏តឹងតែងមួយនេះ។ ភាពក្រីក្រ ពិការភាព និងការមើលងាយពីមនុស្សមួយចំនួន គ្រាន់តែជាកត្តារាំងស្ទះដល់ផ្លូវចិត្តពួកគេក្នុងពេលណាមួយតែប៉ុណ្ណោះ តែការខិតខំប្រឹងប្រែងរៀនសូត្រ និងភាពតស៊ូរបស់ពួកគេដើម្បីសម្រេចក្តីស្រម៉ៃដោយចង់បន្តការសិក្សា និងរៀនមុខវិជ្ជាដែលខ្លួនពេញចិត្ត នឹងមិនរលត់ឡើយ។
តើយុវតីទាំងបីរូបនេះគួរតែទទួលបានការឧបត្ថម្ភ និងការទំនុកបំរុងអ្វីខ្លះដើម្បីឲ្យពួកគេបានបញ្ចប់ថ្នាក់សាកលវិទ្យាល័យ? តើស្ថាប័នរដ្ឋដែលពាក់ព័ន្ធជាពិសេសក្រសួងអប់រំ គួរមានយន្តការអ្វីខ្លះដើម្បីជួយដល់យុវតីក្រីក្រដែលរៀនពូកែ តែខ្វះលទ្ធភាពរៀនសូត្របន្ថែម? ចុះស្ថាប័នអង្គការសង្គមស៊ីវិល ឬអង្គការក្រៅរដ្ឋាភិបាលដែលពាក់ព័ន្ធគួរមានតួនាទី និងបង្កើតយន្តការ ឬពង្រឹងយន្តការដែលមានស្រាប់ដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហានេះដោយរបៀបណា?
ការទំនុកបំរុង និងការឧបត្ថម្ភ មិនអាចកើតឡើងដោយចៃដន្យនោះទេ ភាគីដែលពាក់ព័ន្ធជាពិសេសរដ្ឋាភិបាលត្រូវតែគិតគូរដល់បញ្ហានេះ និងត្រូវធ្វើឡើងឲ្យបានទូលំទូលាយដល់យុវតីក្រីក្រដទៃទៀត។
លោកអ្នកអាចគាំទ្រ យុទ្ធនាការនេះតាមរយៈការចុចហត្ថលេខា (Sign) និងចែករំលែករឿងរ៉ាវ (Share Story) ពីយុវតីក្រីក្រផ្សេងទៀតដែលអ្នកបានដឹង ដើម្បីជួយលើកទឹកចិត្ត និងជម្រុញឲ្យសាធារណៈជន និងរដ្ឋាភិបាលបានដឹងលឺពីករណីផ្សេងៗទៀត និងឈានដល់ការចាត់វិធានការដោះស្រាយ។
សូមជួយពួកគេឲ្យបានរៀនសូត្របន្តរហូតបានបញ្ចប់ថ្នាក់ឧត្តមសិក្សា និងសម្រេចក្តីស្រម៉ៃរបស់ពួកគេផង!!
ព័ត៌មានពាក់ព័ន្ធៈ
Comments (1)
Pich Monnysays:
ខែតុលា 25, 2015 at 2:27 ព្រឹកសូមជួយបន្ថែមបច្ចុប្បន្នភាពព័ត៌មាន នៃយុទ្ធនាការណ៍នេះផង! ថាតើមានការប្រែប្រួលអ្វីខ្លះ?
សូមអរគុណ!